Bence herkesin kendine ait eczanesi, kasabı, manavı olmalı. İlişkiler ilerledikçe, taleplerinize artan hassasiyet de doğru orantılı bir şekilde artıyor. Hele ki benim gibi bavul üzerinde oluşan göçebe bir yaşantınız varsa, bu ilişkiyi kurmak pek kolay olmuyor, lakin mahallede kısa bir turla herkesle tanışmak mümkün.
Düşünün ki sabah uyandınız ve çok halsiz hissediyorsunuz. Soğuk algınlığı gibi değil de, böyle bir yorgunluk ya da hareket etmeme isteği. Öğlene kadar aklınızda sürekli televizyonlarda dönen takviye gıda reklamları var. Demirim mi eksik, vitaminim mi, protein alsam iyi gelir mi derken dolabı açtınız. Bir de baktınız ki hafta sonu pazardan aldığınız pazı orada duruyor. E demir takviyesi ayağıma geldi ☺